Skiturowe Karkonosze - odcinek 2

Tak oto zagościł w kalendarzu marzec. Doszły nas słuchy, że w Karkonoszach znowu dopadało trochę śniegu. Z tego też powodu, bez zbędnego zastanawiania się czy może pojechać w Tatry, wybraliśmy jednak nasze rodzime góry, by w dalszym ciągu ogarniać temat skiturów. Mieliśmy do dyspozycji dwa dni wolnego, więc zdecydowaliśmy się zakotwiczyć w jakiejś miejscowości u podnóża Karkonoszy. Padło na Piechowice, zanim jednak... jadąc samochodem zastanawialiśmy się gdzie uderzyć bo na zegarku wybiło już południe!

piątek, 4 marca 2016

Nasza krótka narciarska pętla. Start z Przełęczy Okraj szlakiem czerwonym w kierunku Jelenki,
następnie podejście na dwa punkty widokowe szlakiem niebieskim.  Na koniec zjazd stokiem narciarskim.

Postawiliśmy na znaną przez nas Przełęcz Okraj, z której kiedyś startowaliśmy na nartach biegowych. Przełęcz jest na ponad 1000 m n.p.m, stąd mieliśmy pewność, że z foki wystartujemy z samego parkingu. Przy polskim schronisku zostawiliśmy auto. Aura zapowiadała się na taką sobie. Trochę słońca, ale przez większość dnia miało panować zachmurzenie. Nie mieliśmy dużego ciśnienia na długą trasę. Zrobiliśmy sobie króciutką wycieczkę na nartach z wykorzystaniem pobliskiego stoku narciarskiego w celu ćwiczenia zjazdów.  

Czas na kolejną skiturę!

Zima w Karkonoszach.

Uciekamy przed narciarzami biegowymi, którzy tego dnia stanowili większość.

Przysypany jeleń przy schronisku Jelenka.

Widoki ze schroniska Jelenka.

Podchodzimy szlakiem niebieskim na punkt widokowy Skalny Stół. Zaczęło nawet trochę przyświecać słońce.

Ale nie na długo. Trwała walka między słońcem a chmurami.

Chmura podszywająca się pod jakiś wielki szczyt na horyzoncie ;)

Skalny Stół

Widoki na Polskę z punktu widokowego Czoło.

I jesteśmy na stoku. Te dzieciaki na zdjęciu nie mogły się doczekać by ruszyć w dół. Ja miałam przerażenie w oczach!

Damian przygotowuje się do zjazdu.

Na stoku zjawiliśmy się o takiej porze, że albo była przerwa przed zjazdami nocnymi, albo po prostu zamknięty był już wyciąg. Bez względu na powód, cały stok mieliśmy dla siebie. Tyle dobrego, bo odszedł stres, że w kogoś wjadę. Jedynym moim postrachem był jeżdżący ratrak, no i sam zjazd, który przysporzył mi trochę kłopotu. Narty rozpędzały się jak szalone, a poskromienie ich w miękkich wiązanych butach stanowiło nie lada wyzwanie. Nie zrażam się jednak temu połączeniu, mimo że parę kontrolowany gleb zaliczyłam. 

Wróciliśmy do auta i obraliśmy kierunek na Piechowice, w których mieliśmy zarezerwowany nocleg. Następny dzień zapowiadał się bardzo ciekawie, ale o tym to już w 3 odcinku "Skiturowych Karkonoszy" :)