Trutnov Trails

Po tym jak poznaliśmy (s)twory jakimi się single w Izerach, postanowiliśmy obadać kolejną tego typu miejscówkę, ale w innym rejonie. Co prawda chcieliśmy pojechać w jakieś wyższe góry, ale pogoda w maju była za mało stabilna na jakieś poważniejsze akcje – stąd padło na ciąg dalszy zdobywania Sudetów na rowerze. Jeszcze przed przekręceniem kluczyków w stacyjce, mieliśmy świadomość, że czekać na nas będzie raczej jesienna aura i to niestety nie w złotych i słonecznych barwach. Temperatura poniżej 10 stopni, silne wietrzysko i welony chmur z przelotnymi opadami deszczu. Wiosna gdzieś zniknęła!

wtorek, 17 maja 2016

Ruszyliśmy w kierunku Lubawki. Po przekroczeniu granicy, w Trutnovie skręciliśmy w drogę nr 14 i tuż za wioską Bohuslavice, zjawiliśmy się na parkingu „Pod Sedmidomim”, u podnóża Gór Jastrzębich. Jest to niewielkie pasmo, sięgajace długości około 20 km. Złożone z kilkunastu wzniesień nieprzekraczających 750 m n.p.m (najwyższy szczyt – Žaltman 739 m n.p.m).

„Trutnov Trails” to stojący trochę w cieniu „Rychlebskich Ścieżek” kolejny czeski projekt związany z tworzeniem single tracków. Ruszył on stosunkowo niedawno, kilometraże nie są duże, ale to miejsce naprawdę zasługuje na rozgłos. Ma ogromny potencjał i jak widać po planach wciąż ma być rozwijane. Tak jak na Singltreku pod Smrkem, tam samo tutaj kolor trasy definiuje trudność. Oznakowania są jasne i czytelne. Ruszyliśmy najpierw trasą zieloną „Pansky Stoupak”, która doprowadza do głównego punktu zbiorczego; stąd można startować na konkretną trasę. Początkowo szutrem, później jednak ścieżka zaczęła się mocno wypiętrzać i sprawiać trudności (bardziej nadawałaby się na techniczny zjazd). Od razu poczuliśmy tutaj wyższy level. Łatwo nie będzie!

Na podjeździe mijamy taki widok. Jeszcze nie wiedzieliśmy, że znajdziemy się też w tym miejscu ponownie, ale na górze!

Widok na Podgórze Karkonoskie.

Nawet załapaliśmy się na kilka sekund słońca!

Tutaj to wcale łatwo nie było!

Chwila na odpoczynek.

Oznakowanie tras.

Ruszamy, bo zimno!

Wybraliśmy najpierw przejazd trasą niebieską o sympatycznej nazwie „Kozi Trail”. Ścieżka w kategorii łatwej – wg mnie porównałabym ją trudnościowo do trasy czarnej na singlach w Izerach. Ogromny przeskok! 

Skajek daje radę! Skadi na razie jeszcze też  ;)

Damian.

Momentami kropiło na trasie, ale na szczęście większa ulewa nas oszczędziła.

Końcówka trasy "Kozi Trail".

Na Forresta Gumpa - ciężko było się nie uśmiechnąć do zdjęcia ;)

Podjeżdżamy szutrową drogą pod start trasy czerwonej „ Modrinowy Trail”. Poziom trudności – średni. Dla mnie to było maksimum na ten dzień. Trudne, techniczne przejazdy między wystającymi kamieniami na wysokość korby (widać było jak „porysowane” są kamienie), mając po prawej stronie skalne urwisko wysokości ok 15 metrów; potem niezła dupotłucznia. Kilka razy musiałam się zatrzymać bądź po prostu parę metrów sprowadzać rower.

Nie spodziewaliśmy się, że trasę poprowadzono wzdłuż skalnego urwiska. Efekt świetny!

Przy okazji obadaliśmy skałki pod kątem wspinaczkowym.

Čížkovy kameny.

Ziuuuuuu!

W planach było ogarnięcie oczywiście wszystkich tras. Już podjeżdżaliśmy szutrem pod start trasy czarnej „Trail pod Jeskynkou”, ale w przerwie na łyk wody bardziej przyjrzeliśmy się poziomicom na mapie z których można było wywnioskować, że czekają tam nas nas jeszcze ostrzejsze zjazdy i po prostu z naszymi umiejętnościami nie powinniśmy się jeszcze tam wybierać. Zdecydowaliśmy się również odpuścić wizytę w głównym miejscu tego projektu „Trail Centrum Lhota”, pozostawiając sobie motyw na odwiedzenie tego miejsca ponownie, w sam raz na jednodniowy wypadzik.

Niska wiatka na parkingu. Dobrze, że miałam kask, bo pare razy przywaliłam głową w belę ;)

Mapka z trasami.
www.trutnovtrails.cz