Jonsdorfskie skalne miasto

Paiździernik. Tak bym określiła ten miesiąc w tym roku. W kalendarzu widniejący, a w aurze przypominający listopad. Złotej jesieni nie odnotowano.  Do teraz bardzo nad tym ubolewam, bo już na samą myśl o planach razem z Iwoną zacierałyśmy ręce i przebierałyśmy nóżkami. Wyjazd miał być pod szyldem via ferrat - alpejskich bądź sudeckich. Niestety pogoda kompletnie nie była po naszej stronie mocy.

piątek,  21 października 2016

Wyruszyłyśmy w Góry Łużyckie, małe pasemko na pograniczu czesko-niemieckim. To właśnie one stanowią koniuszek Sudetów od strony zachodniej. Szczyty tam są niewysokie, ale nie przeszkodziło to w powstaniu w tym rejonie kilku via ferrat. Wiadomo, nie można ich porównywać do tych znajdujących się w Dolomitach, są krótkie, ale  za to idealnie nadają się dla początkujących. Sama z resztą stawiałam na łużyckich żelaznych drogach swoje pierwsze kroki. Teraz chciałam w ten temat wtajemniczyć Iwonę.

Niestety na miejscu zastałyśmy mega mokrą skałę, która w połączeniu z metalowymi ubezpieczeniami stanowiła niebezpieczną mieszankę. Iwonie udzieliłam tylko krótkiego instruktażu lonży via ferratowej oraz poopowiadałam trochę ogólnie o sposobie wycen trudności oraz jak na tego typu drogach się zachowywać.

Żeby nie wrócić do domu z niczym, postanowiłyśmy pomimo wiszącego nad naszymi głowami deszczu, odwiedzić jakiś ciekawy zakątek Gór Łużyckich. Z pomocą przyszła moja niedawno kupiona mapa, która miała mi posłużyć w najbliższym jesiennym czasie w zaplanowaniu wypadu rowerowego. Na odwrocie mapy zawarte są zwięzłe informacje o najciekawszych atrakcjach rejonu. Od razu rzucił mi się w oczy nagłówek " Jonsdorfskie skalne miasto". Cytując treść z mapy:

"Skalne miasto  (Jonsdorfer Felsenstadt) jest położone na południe od kurortu Jonsdorf. Część jego obszaru objęta jest  ochroną rezerwatową. Dogodne dojście z wioski umożliwiają szlaki turystyczne oraz ścieżki edukacyjne, na których umieszczono liczne tablice informacyjne.  Fantazyjne kształty (baszty, wieże, mury) oraz nazwy wielu skał  (Trzy Stoły, Bernardyn, Organy, Lew i inne), zagospodarowane punkty widokowe (Carolafelsen, Albertfelsen), dawna kuźnia oraz ciekawie poprowadzone trasy spacerowe to tylko niektóre atrakcje okolicy. W tutejszym kamieniołomie  od XVI wieku pozyskiwano piaskowiec, z którego wyrabiano m.in. koła młyńskie eksportowane później na całą Europę".

Jonsdorfskie skalne miasto.
www.mapy.cz

W Jonsdorfie zaparkowałyśmy samochód na dużym, płatnym (automat biletowy na monety) parkingu, z którego można udać się w stronę Nonnenfelsen (Skały Zakonnic), na którym poprowadzono najciekawszą ze wszystkich w okolicy via ferratę. My natomiast udałyśmy się w przeciwnym kierunku. Początkowo szłyśmy zwykłą, leśną drogą, jednak gdy zaczęły się pojawiać pierwsze zielono-białe oznakowania z numeracją,  nasz spacer  zupełnie zmienił klimat.  Poniżej kilka zdjęć, które zobrazują co zastałyśmy:

Widok na najwyższy szczyt Gór Łużyckich.

Drewniane figurki.

Jesienny widok na Nonnenfelsen.

Kolorowe tablice informacyjne.

Skalne schody - Hohle Wand.

Punkt widokowy Carolafelsen z dodatkiem deszczu.

Oraz metalowy stolik z opisaną panoramą.

Kamieniołom z XVI wieku.

Wysokie skalne ściany.

Ogromne twory skalne.

Tabliczki kierunkowe.

Kwadratowe oznakowania z numeracją.

Organy.

Iwonę z liściem na... kapturze :)

Widoki na Jonsdorf.

Kolejny punkt widokowy.

Muchomora! :D

Drewnianą łowieckę.

Lausche/ Luž - najwyższczy szczyt tego pasma.

Skalnego lwa z symboliczną grzywą :)

Punkt widokowy Albertfelsen.

Drewnianego dziada  Hochwald Maennlein.

Cała nasza przechadzka po tym skalnym miasteczku zajęła nam około 2 godzin. By zobaczyć najciekawsze punkty, spokojnie można zaplanować trasę w formie pętli. To miejsce zaskoczyło mnie bardzo, bo wcześniej o nim nie słyszałam. Zawsze Góry Łużyckie kojarzyłam z via ferratami. Pomimo, że przez prawie cały czas lał deszcz, to z tego powodu się nawet bardzo cieszyłam. Z doświadczenia z wędrowania po rezerwacie "Skalne Grzyby" w Górach Stołowych w ramach mojego przejścia Głównego Szlaku Sudeckiego, wiedziałam że taka aura doda tylko klimatu. Wypad polecam w ramach ciekawego spędzenia weekendu, również z dziećmi. Praktycznie na całej trasie coś się dzieje. Nie ma tu czasu na nudę :)

A te ferraty to sobie z Iwoną odbijemy. Na pewno :)