Babia Góra (Diablak) 1725m n.p.m - 13.07.2010

Atak na najwyższy szczyt Beskidu Żywieckiego rozpoczynamy w Markowych Szczawinach. Przez całą trasę towarzyszyła nam aż za piękna pogoda. Mam tu na myśli temperaturę. Idąc w ponad 30-sto stopniowym upale chodzenie po górach męczy podwójnie. Do tego dochodzi jeszcze ciężki plecak. Będąc na takiej wysokości jeszcze łatwiej o udar, dlatego by nie zakończyć trasy już na samym początku ubieram na głowę chustę. Nie wyglądałam może w niej atrakcyjnie, ale najważniejsze, że spełniała swoje zadanie :D Podobno w Egipcie było mniej stopni niż w rejonach gdzie obecnie przebywaliśmy. Będąc na szczycie znaleźliśmy chwilę czasu by zejść do źródełka o nazwie "Głodna Woda" w celu uzupełnienia butelek.


Uroki Babiogórskiego Parku Narodowego.

Pozostałości po spalonym schronisku przy "Głodnej Wodzie"


Babuszka na Babiej Górze :D

Z racji dość długiej trasy przed nami, po około 20 minutach idziemy dalej, w kierunku Przełęczy Krowiarki. Tam przechodząc przez jezdnię, wchodzimy do kolejnego lasu. Naszym następnym celem na trasie jest Polica (1369m n.p.m). Niestety ma smutną historię, bowiem na zboczu góry rozbił się samolot. W katastrofie zginęła cała załoga i pasażerowie.

Pomnik poświęcony pamięci ofiar katastrofy lotniczej.

Po zdobyciu Palenicy, udaliśmy się w kierunku Schroniska na Hali Krupowej, gdzie spaliśmy oraz wystąpił niemiły incydent przy prysznicach. Jednak także buractwo chodzi po górach...



Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty

SCHRANKOGEL - trzytysięcznik dla początkujących

Obraz
Czy zdobycie alpejskiego trzytysięcznika dla osoby mieszkającej w Polsce, może być równie proste logistycznie, co wejście na Rysy? Czy przekroczenie magicznej „trójki z przodu” musi wiązać się ze żmudnymi przygotowaniami kondycyjnymi, braniem tygodniowego urlopu, zakupem dodatkowego sprzętu? Czy musi się to wszystko ocierać o wycieczkę mającą w sobie co nieco z wyprawy? Otóż nie! I nie musi to być zaraz „naciągany”, najmniejszy trzytysięcznik, lecz „z krwi i kości” pięknie prezentująca się góra! W dodatku jeszcze nietknięta dobrami cywilizacyjnymi takimi jak wyciągi z całym swoim zapleczem zaburzającymi naturalny krajobraz.
Czytaj dalej »»»

DRABINA WAŁBRZYSKA - kondycyjny wycisk w Sudetach!

Obraz
Góry Wałbrzyskie i Kamienne - kto ich nie poznał na własnej skórze, ten będąc pierwszy raz na szlaku, może się mocno zdziwić. Góry te bywają bardzo wymagające, przede wszystkim kondycyjnie. Mimo, że nie przedstawiają dużych wysokości - nie przekraczają bowiem 1000 m n.p.m - to z niejednego piechura są w stanie wycisnąć siódme poty! A to za sprawą występujących w tej części Sudetów bardzo stromych podejść i zejść. Wałbrzych, stanowiący "lokalną stolicę" tych dwóch pasm górskich jest przepięknie położony i otoczony licznymi szczytami, przez które prowadzi zaproponowana przez mieszkańca tego miasta, ambitnie obmyślona trasa - DRABINA WAŁBRZYSKA . Na dystansie ok 80 km, do pokonania jest prawie 4 tys. m przewyższenia, a do zdobycia ponad 30 szczytów! Dla dodania trudności, niejednokrotnie na trasie spotkamy tzw "ściany płaczu", których w tych niepozornych górkach jest całkiem sporo! 
Czytaj dalej »»»

Jezioro Iseo - poradnik praktyczny [gotowiec urlopowy!]

Obraz
Razem z przyjaciółką na początku maja spędziłam tydzień nad włoskim Jeziorem Iseo (wł. Lago d'Iseo). Poniższy post opisuje w jaki sposób zorganizowałyśmy sobie wyjazd oraz przedstawia propozycje i pomysły na ciekawe spędzenie tam czasu - taki swego rodzaju "gotowiec urlopowy" dla wszystkich spragnionych:  ekspozycji witaminy D przed lub po sezonie widoków na jedno z ciekawszych połączeń krajobrazowych - jeziora i gór   solistów/solistek, par, rodzin, paczek przyjaciół - chcących zmienić trochę klimat i otoczenie górskich trekkingów fanów via ferrat smaku włoskiej pizzy oraz  Aperola Spritza zwiedzenia popularnych włoskich miast rowerzystów i fanów rekreacyjnych sportów wodnych "człowieków-jaszczurek" lubiących leżeć plackiem na plaży w pełnym słońcu
Czytaj dalej »»»

Szlak Kopaczy - dzienny dystans pieszy pobity!

Obraz
Na obszarze Pogórza i Gór Kaczawskich jest wytyczonych jednym kolorem, kilka szlaków pieszych osiągających dystans powyżej 30 km, co jest fajnym motywem na dwudniową, pieszą wycieczkę z noclegiem, jak również na rower ze względu na umiarkowane nachylenia i sprzyjającą nawierzchnię. Sama z resztą wybrałam opcję dwóch kółek w przypadku Szlaku Wygasłych Wulkanów czy Szlaku Brzeżnego . Szlak Kopaczy to kolejna propozycja na połączenie kropek w jednym kolorze na nieco dłuższym dystansie w tej części Sudetów. Co prawda ten szlak również planowałam w wersji rowerowej, ale ostatecznie posłużył mi na test przed znacznie większym pieszym wyzwaniem, które chodzi mi po głowie od dłuższego czasu. Niestety piszę w czasie teraźniejszym, gdyż tematu wciąż nie udało mi się zrealizować, a obiecałam sobie, że nie będę się go podejmować spontanicznie.
Czytaj dalej »»»